26 februari, 2018
Door Matthijs van Houten
‘Eigenlijk is dit gewoon een soort gratis opleiding’
“Wat deze bestuursfunctie me heeft opgeleverd? Ontzettend veel. Ik vind het enorm leerzaam. En ook al kost het best wel wat tijd, het betaalt zich later dubbel en dwars uit. Daar ben ik van overtuigd”, zegt Ischa Broese. Haar medebestuursleden knikken. Het is een koude maandagavond en vier van de vijf bestuursleden – Bowy Odink was verhinderd – hebben zich verzameld in Het Heerenhuis voor de tweewekelijkse bestuursvergadering. Als laatste punt op de agenda staat een interview. “Volgens mij is het goed als we de JCC-leden eens een kijkje in de keuken geven”, zegt voorzitter Bart Joling.
Over het doel van het interview is Bart duidelijk. “We hebben twee vacatures en ik hoop dat we enthousiasme kunnen creëren onder de leden om het bestuur in te gaan. Dat is best een flinke verantwoordelijkheid, maar zelf zie ik mijn bestuursfunctie van de JCC als een soort van gratis opleiding.”
De bestuursleden leggen elkaar tijdens het gesprek een aantal vragen voor. Aan de ingevlogen verslaggever de taak om er een mooi verhaal van te maken. De voorzitter trapt af en hij richt z’n pijlen meteen maar op scheidend penningmeester Wouter Leerink. “Wat heb je achtergelaten en wat ga je straks missen als je niet meer in het bestuur zit?”
“Ik ben ooit het bestuur in gegaan omdat ik meer betrokken wilde zijn”, zegt Wouter. “Ik ben kort onderdeel geweest van de Sport Divisie, maar toen ik eenmaal op de rijdende bestuurstrein sprong, ging het hard. In de laatste drie jaar zat ik overal middenin.”
Intensief
“Ik heb die tijd heel intensief beleefd met de realisatie van een nieuwe website, nieuwe leden een het komende Lustrum als hoogtepunten. Ik denk dat ik het uiteindelijk ook ga missen om zo actief te zijn. Ik denk toch dat ik minder aanwezig zal zijn. En zo erg is dat niet, want op een gegeven moment weet je ook dat drie jaar voor zo’n bestuursfunctie lang genoeg is. Uiteindelijk ben ik er trots op dat de vereniging een gezond eigen vermogen heeft. We hebben in 2017 voor het eerst in zes jaar zwarte cijfers geschreven. Ik heb denk ik leden bewust kunnen maken van wat financieel allemaal mogelijk is. En volgens mij was ik in het bestuur altijd de meest ontspannen persoon.” “Daar ben ik het helemaal mee eens”, zegt Sanne Rolsma. “Wouter brengt echt rust.”
En die rust is soms hard nodig. Want zoals in elke vereniging krijgen ook de JCC-bestuursleden de nodige uitdagingen voor hun kiezen. Al snel valt het woord ‘ledenvergadering’. “Dat was een waardevolle en leerzame bijeenkomst”, zegt Ischa Broese. “De discussie was soms moeilijk en dan ben je geneigd om te denken: zoek het lekker zelf uit. Maar achteraf realiseerde ik me dat de leden betrokken zijn. En we hebben er als bestuur heel wat goede punten uitgehaald, waardoor de outcome nu volgens mij positief is.”
‘Niet alles wat ik logisch vind, is voor een ander net zo logisch’
“Je moet inderdaad vooral in je rol blijven”, vult Sanne haar aan. “Ik had bij de divisie-voorzittersvergaderingen wel eens de neiging om snel te reageren. Nu weet ik dat het goed is om een opmerking of actiepunt even te parkeren en dat later op te pakken.” “Iedereen kijkt natuurlijk ook anders naar een bepaalde situatie”, zegt Wouter. Niet alles wat ik logisch vind, is voor een ander net zo logisch.”
“Dit is precies de reden waarom ik het bestuur in ben gegaan”, zegt Bart. “Ik heb ooit nog gedacht om een Master Leiderschap te volgen. Toen kwam het voorzitterschap van de JCC op m’n pad. Ik zie dit ook gewoon als een grote organisatie met stakeholders. Ik leer hoe men reageert op veranderingen en beslissingen. Voor mij zelf was het event in The Big Building heel leerzaam. Ik kreeg daar dingen voor elkaar, maar ik wilde het te graag persoonlijk van de grond krijgen. Ik verloor bijna het verenigingsbelang uit het oog.”
“Is dat niet juist positief? Dat je er vol voor gaat en er niet zomaar de stekker uit trekt?”, zegt Wouter. Bart: “Ik heb er geen spijt van, maar ik zou het een volgende keer anders doen. Ik moet dan anderen meenemen in mijn bevlogenheid en ervoor zorgen dat ze meehelpen met het goed organiseren ervan.” “Je ging als leider voor de troepen uit”, zegt Ischa. Bart: “En dan wordt je kop er wel eens afgeschoten.”
Waardering
“Maar ik voel wel dat we heel veel waardering krijgen”, zegt Sanne. “De leden vinden het fijn als ze zien dat je net dat extra stapje zet. Maar ik realiseer me wel dat ik ook bestuurslid ben in privétijd. Want dan weten ze je ook te vinden.” Ischa: “Ze kijken niet tegen je op, maar ze vragen inderdaad wel vaak je mening.” Voorzitter Bart kreeg nog nooit zoveel appjes als in de laatste jaren. “Ik dacht nog even dat ik ook nog gewoon lid kon zijn. Dat werkt dus niet zo. Je bent altijd bestuurslid en daar moet je je wel bewust van zijn.”
Betaalt zich dubbel en dwars uit
“Maar dit alles heeft ook zo z’n voordelen”, zo vindt Ischa. “Zeker nu we nauw samenwerken met de CCG kruisen de netwerken elkaar steeds vaker. Daar profiteer ik zelf nu al van, omdat we daar middenin zitten.” Bart: “Ik ben ervan overtuigd dat de mensen die je nu leert kennen over tien jaar gerust nog een berichtje met een vraag kunt sturen. Van die waarde profiteer je nog jarenlang. Een bestuursfunctie betaalt zich dubbel en dwars uit.”
Waar de bestuursleden het wel over eens zijn, is dat hun functie tijd kost. “M’n vriend klaagt wel eens”, zegt Ischa. “Het is soms balanceren, maar het brengt me dus wel veel.” Wouter: “Werk gaat voor, maar voor mij is het prima in de avonduren te doen. M’n relatie lijdt er zeker niet onder. Bovendien vind ik echt dat je via de JCC snel een netwerk opbouwt.” Sanne: “En als bestuurslid zit je op het vuur en dan gaat dat nog sneller. Ik vind het ontzettend leuk om zoveel nieuwe mensen te leren kennen.”
Nieuwe bestuursleden
Voor Wouter en Bowy zit hun taak er echter na dit jaar op. De club moet op zoek naar een nieuwe penningmeester en een contactpersoon voor de sponsoren. De huidige bestuursleden vinden toch wel dat de penningmeester cijfermatig inzicht moet hebben. “Maar je moet er vooral zin in hebben. Enthousiasme is key. Natuurlijk heb je bepaalde skills nodig en het kost tijd. Ikzelf ben er tussen de 5 en 15 uur per week mee kwijt, inclusief de activiteiten”, zegt Bart.
Digitalisering
Wouter: “Ik hoop dat mijn opvolger commitment heeft. Hij/zij moet nauwkeurig en overzichtelijk kunnen werken. Een cijferneuker hoef je niet te zijn. Ikzelf ben ook beter met woorden dan met cijfers. Gelukkig werken we samen met een goede accountant die de BTW-aangifte doet en de jaarrekening maakt. Het is dus vooral belangrijk dat je grenzen kunt stellen, het bestuur bij de les houdt en meedenkt. Dat staat echt los van de harde cijfertjes. Een uitdaging is er wel: de administratie kan beter gedigitaliseerd worden. De administratie gaat op dat punt nog ietwat ‘ouderwets’, het is aan de nieuwe penningmeester om daar een slag in te maken.”
Sponsoren
De sponsoren zijn en blijven onverminderd belangrijk voor de JCC. Bowy onderhoudt nu de contacten. “Zijn kracht is z’n enorme netwerk”, zegt Ischa. “Hij husselt, roggelt en regelt het gewoon. En met één opmerking zet hij de boel binnen het bestuur op scherp, zonder ook het respect voor de menselijke relatie te verliezen.” Wouter: “Bowy gaf in z’n eenjarige voorzitterschap de Borrel Divisie ook een boost. Hij weet als geen ander hoe de hazen lopen. En dat is een kracht.”
“We zoeken nu echter een opvolger die het op zijn of haar manier gaat doen. Die dynamiek hoort ook bij de JCC”, zeg Bart. Samen met Sanne ziet hij wel wat in iemand die out-of-the-box kan denken en met nieuwe ideeën komt. “Is dat belangrijker dan vasthouden aan oude waarden? Ik denk dat het meer hand in hand moet gaan”, zegt Wouter, rustig. “Eens, zegt Bart. Het moet wel binnen onze waarden passen. Maar het is feit dat we constant op zoek moeten naar hoe we sponsoren in deze dynamische tijd langer aan ons kunnen binden door ze meerwaarde te bieden.”
“Dat geldt natuurlijk ook voor onze leden”, zegt Wouter. “Netwerken verandert. Ook daarin moeten we out-of-the-box denken. Ook al moet je niet altijd te snel willen veranderen.” “Dat is wel onze taak”, zegt Bart. “Het bestuur moet beslissingen nemen en daarbij willen we het zo goed mogelijk doen. Ook al leidt dat altijd tot kritiek. Wat je ook doet.” “Men mort af en toe”, zegt Sanne. Bart: “Als ze wat willen veranderen, dan hebben ze nu de perfecte kans. Ze kunnen solliciteren!” “Oh ja. Als de nieuwe bestuursleden af en toe nog een beetje tegenwicht kunnen bieden aan de voorzitter…”, lacht Ischa.
Bindende voordracht
De vacatures zijn nog tot medio maart geopend. “Eind maart hebben we gesprekken en dan hopen we zo snel mogelijk twee kandidaten te presenteren die dan kunnen meelopen”, legt Sanne uit. “Formeel zitten ze dan natuurlijk nog niet in het bestuur. Hoewel we een bindende voordracht doen, moet de Ledenvergadering de benoeming bekrachtigen.”
Het bestuur hoopt op enthousiaste kandidaten die zich volop voor de JCC willen inzetten. “Natuurlijk is het vrijwilligerswerk, daar moet je eerlijk in zijn. Maar het is heel tof om dit samen met de vier andere gedreven bestuursleden en alle andere actieve leden te doen”, zegt Ischa.
“Resumé”, roept Bart. “We zoeken twee leden die bereid zijn om tijd in zichzelf en hun netwerk te steken. En als je dat doet, dan kun je jezelf binnen het bestuur enorm ontwikkelen. Volgens mij zijn we het daar wel mee eens.”
Het is stil. De drie andere bestuursleden knikken instemmend. “Biertje, dan maar?”, besluit Bart.
Meer informatie over de vacatures vind je hier.
